Η  αρχιτεκτονική  επίλυση  του  θέματος  προβλέπει  την  δημιουργία  κατοικίας  η  οποία  αναπτύσσεται  σε  δύο  στάθμες. Το κτίριο έχει τοποθετηθεί κεντρικά και δυτικά ως προς το περίγραμμα του οικοπέδου, ακολουθώντας τους περιορισμούς σε σχέση με τις αποστάσεις από τα όμορα και τον αιγιαλό. Η κεντρική είσοδος στο οικόπεδο γίνεται από τα δυτικά, από όπου οδηγείται κανείς μέσω  των διαμορφώσεων που ακολουθούν τις φυσικές κλίσεις του εδάφους, στην είσοδο της κατοικίας. Βασικοί στόχοι της μελέτης ήταν η δημιουργία ενός κτηρίου διασπασμένου σε μικρότερους όγκους, οι οποίοι αφενός θα πλέκονται μεταξύ τους, αφετέρου θα καλύπτουν τις διαφορετικές λειτουργικές ανάγκες της κατοικίας (καθιστικό, κουζίνα, υπνοδωμάτια). Ανάμεσα στους πιο πάνω όγκους δημιουργούνται μικρότεροι ή μεγαλύτεροι υπαίθριοι χώροι με διαφορετικό προσανατολισμό, ώστε να είναι ο περιβάλλων χώρος βιώσιμος σε όλη την διάρκεια της ημέρας.  Η συνολική διαμόρφωση των όγκων αλλά και των υπαίθριων χώρων ακολουθεί την φυσική κλίση του εδάφους, με σκοπό την μέγιστη δυνατή προσαρμογή του κτιρίου στο φυσικό του περιβάλλον, γεγονός που αποτέλεσε επίσης έναν από τους πρωταρχικούς στόχους της  μελέτης.