Η ιδιαιτερότητα του συγκεκριμένου κτηρίου οφείλεται στο ότι οι πολεοδομικοί κανονισμοί δεν επιτρέπουν στο οικόπεδο την δημιουργία οικοδομήματος με πλάτος μεγαλύτερο από 5,00μ. Η απάντηση σε αυτό το αρχιτεκτονικό πρόβλημα δόθηκε με την σχεδίαση μιας τριώροφης κατοικίας σε σχήμα Γ, όπου στο ισόγειο χωροθετούνται οι χώροι διημέρευσης, ενώ ο Α΄ όροφος  φιλοξενεί τόσο τα υπνοδωμάτια, όσο και ένα δεύτερο καθιστικό με δυνατότητα μετατροπής του σε ξενώνα. Η κίνηση από το κλιμακοστάσιο προς τον χώρο αυτόν γίνεται μέσω μιας γέφυρας ελαφριάς κατασκευής, που δίνει την δυνατότητα με τα κενά που σχηματίζονται εκατέρωθέν της να διευρύνει τον νοητό χώρο του καθιστικού. Τέλος στον Β΄ όροφο δημιουργείται ένας επιπλέον χώρος κατοικίας, που έχει την δυνατότητα είτε να αυτονομηθεί ως λειτουργία, είτε να ενσωματωθεί στην υπόλοιπη κατοικία ανάλογα με τις ανάγκες των χρηστών. Το γενικότερο σχήμα της κάτοψης έγινε προσπάθεια να απεικονισθεί και στην ογκοπλαστική διαμόρφωση του κτιρίου με την διαφοροποίηση των δύο σκελών του Γ, τόσο ως προς το ύψος τους και την στέγασή τους, όσο και ως προς τα τελικά υλικά επικάλυψής τους.