Η μελέτη αφορά στην διαμόρφωση χώρων πρασίνου και αναψυχής στην παρόχθια περιοχή Ιλισσού στον Δήμο Καλλιθέας. Το συγκεκριμένο έργο αφορά στην διαμόρφωση μίας στενόμακρης λωρίδας γης, αρκετά μεγάλου μήκους, που στην ουσία αποτελεί την παρόχθια ζώνη του ποταμού που τον χωρίζει από την πόλη. Αν και πρόκειται για έργο διαμόρφωσης ελεύθερου χώρου, δεν παύει να είναι ένα έργο δημοσίου ενδιαφέροντος, που θα δρομολογηθεί με διαδικασίες κεντρικού σχεδιασμού και όχι προσθετικά ή έστω μέσα σε ένα πλαίσιο «γενικών κατευθύνσεων» ή συμμετοχικού σχεδιασμού. Η επιτυχία του συγκεκριμένου έργου θα κριθεί από τον βαθμό οικειοποίησης του διαμορφωμένου χώρου από τους δημότες της περιοχής. Με βάση τα πιο πάνω σχεδιάστηκαν ένας βασικός πεζόδρομος-πορεία με δώδεκα κόμβους–στάσεις διαφορετικών λειτουργιών, όπως παιδική χαρά, σκάκι, ζώνη εφηβικών δραστηριοτήτων, στοιχεία νερού και μαρμάρινα πλατώματα,  που μπορούν να υποδεχτούν υπαίθριες, καλλιτεχνικές ή άλλου είδους θεματικές εκθέσεις. Στα σημεία διασταυρώσεων του κεντρικού πεζόδρομου με τις πεζογέφυρες του Ιλισσού ή με τις προεκτάσεις των καθέτων στην Π. Τσαλδάρη δημιουργούνται πλατώματα σαν σημεία αναφοράς στον χώρο. Σκοπό έχουν να λειτουργήσουν σαν τοπόσημα, σαν «αρθρώσεις» στις αλλαγές του άξονα κίνησης του πεζόδρομου και σαν χώροι στάσης ή συνάντησης.