Η μελέτη αφορά στην συντήρηση, αποκατάσταση και εκσυγχρονισμό του κτηρίου του Συλλόγου Υπαλλήλων της Τραπέζης της Ελλάδος. Πρόκειται για διατηρητέο νεοκλασικό κτήριο των αρχών του 20ου αιώνα το οποίο αναπτύσσεται σε πέντε στάθμες. Οι δύο τελευταίες στάθμες καθώς και οι στάθμες οι υπερκείμενες της γωνιακής εισόδου είναι προσθήκες οι οποίες κατασκευάστηκαν διαδοχικά κατά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα.

Στόχοι της μελέτης ήταν αφ’ ενός η αποκατάσταση των δομικών και οικοδομικών προβλημάτων που κτηρίου και η αισθητική αποκατάσταση των όψεων του και αφ’ ετέρου η αναδιάταξη και οργάνωση του εσωτερικού με τέτοιο τρόπο ώστε να καλύπτονται οι σύγχρονες ανάγκες του συλλόγου. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην διατήρηση τόσο των μορφολογικών όσο και των κατασκευαστικών στοιχείων του κτηρίου και στην ένταξη των νέων στοιχείων στις όψεις με τρόπο που να διαφέρουν και να επιτρέπουν την πλήρη αναγνωσιμότητα της κατασκευής (παλαιό – νέο).